شیخ مفید از ابن عمّار و عده‌ای دیگر نقل کرده است که هارون عباسی در یکی از سفرهای حج خود، به مدینه رفت. قبل از این که به شهر برسد، بزرگان و سرشناسان به استقبالش در بیرون شهر رفتند. پیشاپیش استقبال کنندگان حضرت امام کاظم علیه السلام بر استری (چارپایی بارکش و سواری که پدرش الاغ و مادرش اسب است) سوار بود. ربیع (دربان مخصوص خلیفه) به حضرت گفت: این چه مرکبی است که با آن به استقبال امیرالمومنین! آمده‌ای؟ اگر با آن دشمنی را تعقیب کنی به او نمی‌رسی و اگر دشمنی تو را تعقیب کند از دست او جان سالم بدر نمی‌بری! حضرت فرمود: این مرکب از تکّبر اسب پایین‌تر و از زبونی الاغ برتر است و خیر در هر چیزی حدّ وسط است.

هارون  وارد مدینه شد و برای زیارت به حرم رسول خدا صلی الله علیه و آله مشرّف شد، در مقابل قبر مطهر ایستاد و گفت: درود بر تو ای رسول خدا! درود بر تو ای پسرعموی من! و می‌خواست با این نسبت به خود ببالد (و بر دیگران اظهار برتری کند) که ناگاه امام موسی کاظم علیه السلام جلو رفت و فرمود: درود بر تو ای رسول خدا! درود بر تو ای پدر! (یعنی: هارون! عوام فریبی مکن، من در این جهت نیز از تو برترم) رنگ از چهره هارون پرید و آثار خشم در چهره‌اش نمودار گشت.



سلام دوستان